ریواستیگمین: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض

بیمارانی که مبتلا به آلزایمر یا پارکینسون می شوند ممکن است علائمی چون حواس پرتی ، زوال عقل و گیجی را تجربه کنند. اگر این علائم در موارد خفیف باشد پزشکان از داروی ریواستیگمین برای بهبود علائم استفاده می کنند. البته کپسول ریواستیگمین یک داروی درمانی برای بیماری آلزایمر و یا پارکینسون نمیباشد.

ریواستیگمین با نام تجاری اکسلون به شکل کپسول یا پچ پوستی ریواستیگمین در داروخانه ها موجود است و در رده داروهای کولینرژیک و پاراسمپاتومیمتیک قرار دارد.

ریواستیگمین ممکن است باعث کاهش وزن، لاغری و کاهش اشتها شود که این از عوارض جانبی این دارو می باشد و در صورت تجربه هر یک از این علائم با پزشک خود تماس بگیرید.

کپسول ریواستیگمین پس از مصرف به سرعت جذب می شود و حدود 1 ساعت طول می کشد تا به حداکثر غلظت پلاسمایی برسد. طول اثر بخشی کپسول ریواستیگمین حدود 10 ساعت می باشد و نیمه عمر آن 1.5 ساعت می باشد و توسط ادرار دفع می شود.

ریواستیگمین چیست

ریواستیگمین دارویی برای درمان حواس پرتی و زوال عقل خفیف ناشی از بیماری های پارکینسون و آلزایمر می باشد که با مهار کنند آنزیم کولین استراز کار می کند.

این دارو یک تقلید کننده پاراسمپاتیک است که دو آنزیم بوتیری کولین استراز و استیل کولین استراز را به صورت برگشت پذیر مهار کرده و باعث افزایش غلظت استیل کولین می شود.

موارد مصرف ریواستیگمین

ریواستیگمین یک داروی درمان سردرگمی، زوال عقل، حواس پرتی و گیجی ناشی از بیماری آلزایمر و پارکینسون است که باعث کاهش علائم می شود، اما آلزایمر یا پارکینسون را درمان نمی کند. البته ممکن است این دارو در موارد دیگری نیز تجویز شود.

نکات مهم قبل از مصرف

ممکن است افرادی سابقه مصرف ریواستیگمین را داشته اند و دچار قرمزی یا خارش و یا تحریک پوستی شدید شده اند، این افراد دوباره از این دارو استفاده کنند.

اگر سابقه بیماری های زخم معده، تشنج، مشکلات قلبی، بیماری کبد یا کلیه دارید می بایست قبل از تجویز این دارو با پزشک خود مشورت کنید، ممکن است این دارو برای شما مناسب نباشد.

افرادی که دچار اختلال تنفسی آسم و یا انسداد مزمن ریوی هستند، ریواستیگمین ممکن است شرایط بیماری آنها را بدتر کند و قبل از تجویز با پزشک مشورت کنید.

بیمارانی که از پچ های پوستی ترانس درمال استفاده می کنند نباید همزمان با مصرف ریواستیگمین استفاده کنند.

اگر ریواستیگمین را به مدت 3 روز ییا بیشتر به صورت متوالی مصرف نکرده اید، برای مصرف دوباره حتما باید به پزشک مراجعه کنید زیرا لازم است دوز های دارویی شما تغییر داده شود.

زنانی که در دوران بارداری هستند و یا درحال شیردهی به نوزاد هستند می بایست قبل از تجویز با پزشک خود مشورت کنند تا پزشک بتواند بهترین تصمیم را برای شما بگیرد.

نحوه مصرف ریواستیگمین

در زمان مصرف کپسول ریواستیگمین می بایست تمام دستورالعمل های پزشک را انجام دهید، زیرا پزشک بر اساس وضعیت بیماری گاهی اوقات دوز ها را تغییر می دهد.

کپسول ریواستیگمین را همراه با غذا مصرف کنید و به همراه مصرف آن یک لیوان آب بنوشید.

در زمان مصرف کپسول ریواستیگمین اگر دچار استفراغ یا اسهال شدید یا بیش از حد دچار تعریق شدید حتما با پزشک خود تماس بگیرید. در دوران مصرف ریواستیگمین ممکن است دچار کم آبی شوید، به همین خاطر بهتر است خود را هیدراته نگه دارید.

دوزهای ریواستیگمین بر اساس وزن بیمار تنظیم می شود، به همین خاطر در صورت افزایش یا کاهش وزن نیاز است که دوز های مصرفی تغییر کنند.در صورت کاهش یا افزایش وزن حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر در دوران مصرف ریواستیگمین نیاز به جراحی داشتید، پزشک جراح را قبل از جراحی از مصرف این دارو مطلع سازید تا در صورت نیاز راهنمایی های لازم را به شما انجام دهد.

اگر به هر دلیلی ریواستیگمین را متوقف کردید، بدون تجویز پزشک نباید دوباره آن را شروع کنید، زیرا ممکن است نیاز باشد با دوز کمتر شروع کنید تا دچار عوارض جانبی شدید نشوید.

ممکن است دوز مصرفی خود را به هر دلیلی فراموش کردید، به محض یاد آوری اگر نزدیک به نوبت بعدی نبود، آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعدی بود از مصرف آن صرف نظر کنید و دوز بعدی را مصرف کنید. هرگز دو دوز را با هم مصرف نکنید.

عوارض جانبی ریواستیگمین

کپسول ریواستیگمین ممکن است برای برخی افراد عوارض جانبی به همراه داشته باشد که این عوارض ممکن است خفیف باشد و به محض عادت بدن با این دارو از بین برود. اما اگر عوارض از بین نرفت یا شدید بود می بایست با پزشک خود تماس بگیرید.

برخی موارد ممکن است بیمار دچار علائم آلرژیک در زمان مصرف این دارو شود که علائم آن کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب، زبان یا گلو می باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، سریعا به اورژانس مراجعه کنید.

افرادی که در زمان مصرف هر یک از علائم استفراغ شدید یا اسهال مداوم، مدفوع خونی یا قیر، سرفه همراه با مخاط خونی را تجربه کردند می بایست سریعا با پزشک خود تماس بگیرند.

ریواستیگمین ممکن است باعث کاهش وزن، لاغری و کاهش اشتها شود که این از عوارض جانبی این دارو می باشد و در صورت تجربه هر یک از این علائم با پزشک خود تماس بگیرید.

حرکات عضلانی بی قرار در چشم، زبان، فک، گردن یا لرزش های کنترل نشده و تشنج از عوارض جانبی جدی این دارو می باشد و می بایست در صورت داشتن این علائم به پزشک مراجعه کنید.

سایر عوارض جانبی شامل موارد زیر می باشد:

• علائم کم آبی
• تعریق شدید
• خشکی پوست
• ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ
• ضعف شدید

البته این موارد شامل تمام عوارض این دارو نمی باشد و در صورت مشاهده هر علائم مشکوک با پزشک خود مشورت کنید. البته ناگفته نماند که این عوارض ممکن است در فردی رخ ندهد و پزشک از تمام این عوارض دارو اطلاع دارد و می داند که فواید این دارو بیشتر از عوارض آن می باشد.

تداخل دارویی ریواستیگمین

کپسول ریواستیگمین ممکن است با برخی از داروها تداخل داشته باشد و مصرف همزمان آنها می تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد و یا باعث کاهش یا افزایش اثرات داروها شود.

داروهای درمان افسردگی، اضطراب، اختلالات خلقی یا بیماری روانی اگر مصرف می کنید می بایست قبل از تجویز ریواستیگمین با پزشک خود مشورت کنید زیرا این داروها ممکن است با ریواستیگمین تداخل داشته باشند.

افراد مبتلا به بیماری های قلبی و فشار خون که داروهای مسدود کننده بتا یا داروهای فشار خون مصرف می کنند، این داروها با ریواستیگمین تداخل دارد و نباید با هم مصرف شوند. حتما با پزشک خود مشورت کنید تا بتواند بهترین دارو را برای شما تجویز کند.

ریواستیگمین با داروهای معده مانند فاموتیدین، امپرازول، اس امپرازول، رانیتیدین تداخل دارد و اگر دچار مشکلات معده یا سندرم روده تحریک پذیر هستید و از این داروها استفاده می کنید می بایست با پزشک خود مشورت کنید.

سایر داروهای در تداخل با ریواستیگمین شامل:

• داروهای استفراغ یا تهوع
• داروهای آسم گشاد کننده برونش
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ناپروکسن ، آسپرین، ادویل
• داروهای درمان بیماری پارکینسون

آتنولول، بتاکسولول، بیوپرولول، پروپرانولول ، لابتالول، متوکلوپرامید ، متوپرولول نمونه داروهایی هستند که با ریواستیگمین تداخل دارند. اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید قبل از تجویز به پزشک خود بگویید.

این لیست کاملی از داروهای تداخل با ریواستیگمین نمی باشد و در زمان تجویز کپسول ریواستیگمین، اگر هر دارویی مصرف می کنید با پزشک خود درمیان بگذارید تا بتواند بهترین تجویز را انجام دهد.