شفا مگ

اطلاعات دارویی قرص بوپروپیون

بوپروپیون در اشکال قرص 75 ،100 و 150 داروی ضد افسردگی می باشد که در موارد درمان افسردگی، اختلالات روانی فصلی و ترک سیگار مورد استفاده قرار می گیرد.

قرص بوپروپیون

بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی می باشد و در دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای قرار دارد. این دارو برای درمان افسردگی و مشکلات روانی فصلی تجویز می شود.

قرص بوپروپیون برای ترک سیگار به عنوان یک داروی کمکی تجویز می شود که مقدار مصرف آن می بایست توسط پزشک مشخص شود تا بهترین نتیجه را برای ترک سیگار داشته باشد.

قرص بوپروپیون به شکل قرص های آنی رهش 75 و 100 میلی گرمی و قرص آهسته رهش 150 میلی گرم در داروخانه ها در دسترس می باشد. در ادامه با موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض های جانبی بوپروپیون اشنا می شوید.

  1. بوپروپیون چیست
  2. موارد مصرف
  3. نحوه مصرف
  4. مقدار مصرف
  5. هشدارهای مصرف
  6. عوارض جانبی
  7. تداخل دارویی

بوپروپیون چیست

بوپروپیون داروی ضد افسردگی از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای می باشد که برای درمان اختلالات افسردگی مزمن و اختلال عاطفی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از این دارو به عنوان داروی کمکی برای ترک سیگار نیز استفاده می شود.

موارد مصرف بوپروپیون

قرص بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی می باشد که برای درمان اختلالات افسردگی مزمن و اختلالات عاطفی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین بوپروپیون به عنوان یک داروی کمکی برای ترک سیگار استفاده می شود.

نحوه مصرف بوپروپیون

  • تا بهبود قابل توجه افسردگی احتمال افزایش ریسك خودكشی با مصرف دارو وجود دارد. بیمارانی كه در ریسك بالایی هستند باید به طور مرتب تحت نظر باشند
  • در صورتیكه میزان مصرف دارو زیر mg/day 450 باشد، احتمال تشنج كمتر می گردد، همچنین، مصرف دارو به صورت دوزهای منقسم (در سه دوز مساوی ) این احتمال را كمتر می كند
  • بیمارانی كه دچار اختلال دو قطبی هستند، ممكن است با مصرف ضدافسردگی ها دچار افزایش ریسك حملات مانیا شوند.
  • واكنش های حساسیتی تأخیری شامل درد مفاصل، درد عضلات، تب و راش (مشابه بیماری سرم) گزارش شده است.
  • در نارسایی كبد و كلیه با احتیاط مصرف شود.
  • بیمار از مصرف الكل اجتناب نماید.

مقدار مصرف بوپروپیون

مقدار مصرف بوپروپیون بر اساس شرایط بیمار ، شرایط بیماری و واکنش به دوز اول درمان مشخص می شود که پزشک بر اساس این شرایط مقدار را مشخص می کند. مقدار مشخص شده در زیر دوز های معمول این دارو می باشد و به هیچ وجه جایگزین تجویز پزشک نمی باشد و نباید دوزهای مصرفی را که پزشک تجویز کرده است را تغییر بدهید

مقدار مصرف بوپروپیونبرای درمان افسردگی در بزرگسالان مقدار 100 میلی گرم 2 بار در روز می باشد که حداکثر دوز مجاز 150 میلی گرم می باشد.

مقدار مصرف بوپروپیون برای درمان اختلال خلقی فصلی در بزرگسالان مقدار 150 میلی گرم یک بار در روز به هنگام صبح می باشد.

مقدار مصرف بوپروپیون برای ترک سیگار در بزرگسالان مقدار 150 میلی گرم روزانه به مدت 3 روز و افزایش آن توسط تشخیص پزشک می باشد.

هشدارهای مصرف بوپروپیون

  • اگر دچار تشنج یا اختلال در خوردن هستید از این دارو استفاده نکنید.
  • اگر از داروهای تشنج یا ارمبخش استفاده می کنید نباید از این دارو استفاده کنید.
  • اگر از داروهای دیگر برای ترک سیگار استفاده می کنید نباید از این دارو به طور همزمان استفاده کنید.

عوارض جانبی بوپروپیون

بوپروپیون ممکن است در برخی افراد ایجاد عوارض جانبی کند که این عوارض ممکن است خفیف باشد و طی چند روز از بین برود، اما اگر عوارض شدید بود و یا از بین نرفت حتما با پزشک تماس بگیرید. این عوارض شامل

  • اعصاب مرکزی که شامل بی قراری ، اضطراب، توهم، سرگیجه سرخوشی، خستگی، تب ، سردرد، پرخاشگری، بی خوابی و تشنج می باشد.
  • قلب و عروق : افزایش فشار خون، کاهش فشار خون و افزایش ضربان قلب
  • چشم و گوش: تاری دید و اختلالات شنوایی
  • دستگاه گوارش: اسهال، یبوست، بی اشتهایی، خشکی دهان، سوء هاضمه، افزایش اشتها، حالت تهوع، تغییر حس چشایی، استفراغ
  • متابولیک: تغییرات وزن
  • اسکلتی-عضلانی: آرتریت
  • پوست: تغییرات دمای پوست، خارش و بثورات جلدی

 تداخلات دارویی بوپروپیون

كاربامازپين سطح بوپروپیون را کم می کند. و مصرف همزمان این قرص با لوودوپا، MAOIs، فنوتيازين ها، قطع يك باره و اخير بنزوديازپين ها، TCA ها عوارض فراوانی از جمله تشنج را به همراه دارد.

مصرف همزمان این قرص با داروهای حاوی نیکوتین برای ترک سیگار فشار خون را بالا می برد. الکل آستانه تشنج را تغییر می دهد و نباید به طور همزمان با این قرص مصرف شود.بعد از مصرف این دارو بیمار اگر در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار بگیرد، احتمال حساسیت به نور را در بر دارد.

سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.