شفا مگ

اطلاعات دارویی قرص دیگوکسین

قرص دیگوکسین یا لانوکسین 0.25 و 0.5 داروی ضد آریتمی است که در موارد تسکین علائم نارسایی قلبی و آرتیمی فوق بطنی مصرف می شود که باعث کنترل ضربان قلب می شود.

قرص دیگوکسین

قرص دیگوکسین (Digoxin) با نام دیگر لانوکسین ،داروی درمان کاهش علائم نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطی است و در فرم 0.25 و 0.5 در دسترس میباشد.

اثر دیگوکسین به صورت خوراکی پس از مصرف حدود 0.5 تا 2 ساعت شروع می شود و پس از 2 تا 6 ساعت به حداکثر اثر خود می رسد. دیگوکسین در کبد متابولیزه می شود و نیمه عمر آن 1 تا 3 روز می باشد. دیگوکسین توسط ادرار و مدفوع از بدن خارج می شود.

دیگوکسین در گروه C بارداری قرار گرفته است و در دوران بارداری منع مصرف دارد، زیرا ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. در ادامه با موارد مصرف و نحوه مصرف دیگوکسین بیشتر آشنا شوید.

قرص دیگوکسین چیست

داروی دیگوکسین (Digoxin) داروی ضدآریتمی میباشد و برای درمان نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی مصرف می شود و اثر کلی آن، تقویت قدرت عضلانی افراد مبتلا به نارسایی قلبی می باشد.البته دیگوکسین فقط برای تسکین علایم بیماری مصرف میشود و به هیچ وجه موجب درمان مشکل اصلی نمی شود.

دیگوکسین برای کاهش علائم نارسایی قلبی تجویز می شود. داروی دیگوکسین به تقویت انقباضات قلب و پمپ کردن خون به قلب کمک می کند.دیگوکسین همچنین کنترل ضربان قلب و آریتمی ها را نیز کنترل می کند.

موارد مصرف قرص دیگوکسین

دیگوکسین داروی درمان علائم نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی مورد استفاده قرار می گیرد، این دارو باعث تقویت انقباضات قلب و پمپ کردن خون به قلب می شود و همچنین باعث کنترل ضربان قلبو اریتمی ها نیز می شود.

هشدارهای مصرف دیگوکسین

  • دیگوکسین نباید در بیماران دچار فیبریلاسیون بطنی (نوعی آریتمی خطرناک) استفاده شود.
  • هرگز حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را قطع نکنید.
  • مصرف غذاهای پرفیبر (مثل سبزیجات و میوه جات) همراه با دیگوکسین، ممکن است موجب کاهش جذب این دارو شود.
  • در صورت بارداری، قصد باردار شدن و یا شیردهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
  • در صورت کندی یا تندی ضربان قلب نسبت به میزان انتظار، باید بلافاصله پزشک را مطلع سازید.
  • در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری های کلیوی پزشک را مطلع سازید.

نحوه مصرف دیگوکسین

مقدار مصرف دیگوکسین به شرایط بیمار، سن بیمار،شرایط بیماری و تشخیص پزشک مشخص می شود و به هیچ عنوان بدون تجیز پزشک از این دارو استفاده نکنید.

  • دیگوکسین را حتما به موقع و سروقت مصرف کنید.
  • در زمان مصرف دیگوکسین می بایست فشار خون و ضربان قلب روزانه بررسی شود.
  • این دارو را نباید به طور ناگهانی متوقف کنید، قطع ناگهانی ممکن است شرایط شمارا بدتر کند.
  • دیگوکسین معمولا روی یک بار مصرف می شود.
  • دیگوکسین را با غذا یا معده خالی میل کنید.
  • در صورت فراموش کردن یک دوز دیگوکسین، اگر تا 12 ساعت پس از موعد مصرف، آن را به خاطر آوردید، دوز فراموش شده را میل کنید.

نکته مهم: هر روز پیش از مصرف دیگوکسین، نبضتان را به یک دقیقه بشمارید. اگر این کار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را برای شما بیاموزد. اگر نبضتان 60 دقیقه یا کمتر بود، پیش از مصرف داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید.

عوارض جانبی قرص دیگوکسین

دیگوکسین ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند که این علائم ممکن است خفیف باشد، ولی اگر از بین نرفت و شدیدتر شد می بایست سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

  • بی اشتهایی
  • استفراغ و حالت تهوع
  • اختلالات بینایی
  • درد شکم
  • سردرد و خواب آلودگی
  • توهم
  • آریتمی و بلوک قلبی

برخی از عوارض دیگوکسین ممکن است شدید باشد و در صورت مشاهده حتما با پزشک خود تماس بگیرید.این عوارض شامل:

  • تورم یا حساسیت به سینه
  • تاری دید، بینایی
  • ضربان قلب سریع، آهسته و نا منظم
  • احساس سبکی
  • مدفوع خونی یا سیاه و سفید
  • بثورات پوستی ماکولوپاپولار
  • استفراغ خونی

تداخل دارویی دیگوکسین

دیگوکسین ممکن است با برخی از داروها تداخل داشته باشد و مصرف همزمان دیگوکسین با این داروها عوارض جانبی جدی به همراه دارد.قبل از تجویز دیگوکسین توسط پزشک، اگر دارویی مصرف می کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

برخی داروهای قلبی مانند آمیودارون،دیلتیازم، کینیدین، وراپامیل با دیگوکسین تداخل دارند. همچنین داروهای استروئیدی،داروهای ادرار آور و برخی از آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین،کلاریترومایسین می توانند با دیگوکسین تداخل داشته باشند.

داروهای ضد اسیدهای حاوی منیزیم و آلومینیم، مسالامین، سولفاسالازین، کلستیرامین، متوکلوپرامید ، آنتی کولینرژیک ها، ای تراکونازول، پروپافنون و ریتوناویر، سوکسینیلکولین نیز با دیگوکسین تداخل دارند.

سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.