شفا مگ

فتق هیاتال چیست و چگونه درمان می شود

فتق هیاتال به شرایطی گفته می شود که بخشی از معده از طریق ضعف در دیافراگم به قسمت پایین قفسه سینه فشار وارد می کند و در بیشتر موارد خطرناک نمی باشد.

فتق هیاتال

فتق هیاتال یک اصطلاح برای توصیف شرایطی که بخشی از معده از طریق ضعف در دیافراگم به قسمت پایین قفسه سینه فشار وارد می کند.

دیافراگم همان عضله بزرگ مسطح است که ریه ها را از شکم جدا کرده و به ما در تنفس کمک می کند و به طور معمول معده زیر دیافراگم است، اما در افرادی که فتق هیاتال دارند، بخشی از معده از طریق هیاتوس به بالا می روند.

به طور کلی دو نوع فتق هیاتال وجود دارد و شایع ترین آن فتق هیاتال لغزشی می باشد که در محل اتصال مری و معده می باشد و قسمتی از معده در قفسه سینه قرار می گیرد. این نوع معمولا هیچ علامتی ندارند و ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند.

فتق هیاتال ثابت نوع دیگری از این مشکل می باشد که در این نوع فتق به اندازه معمول نیست و قسمتی از معده به دیافراگم شما فشار وارد می کند و در انجا می ماند. در بیشتر موارد جدی نیست، اما این خطر وجود دارد که جریان خون به معده شما نرسد و باعث عوارض جدی شود.

علت ایجاد فتق هیاتال

علت دقیقی برای ایجاد فتق هیاتال وجود ندارد، اما در بعضی افراد، اسیب دیدگی یا آسیب های دیگر ممکن است بافت عضله را تضعیف کرده و باعث عبور معده از دیافراگم شود.

علت دیگر فشار بیش از حد یا مکرر بر روی عضلات اطراف معده شما است این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که سرفه، استفراغ، فشار در حین حرکت روده، بلند کردن اجسام سنگین صورت گیرد.

برخی از افراد نیز با یک هیاتوس غیر طبیعی بزرگ متولد می شوند و این باعث می شود که معده از طریق آن راحتر بالا بیاید.افراد مبتلا به چاقی، افراد سالخورده و افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر فتق هیاتل هستند.

علائم فتق هیاتال

فتق هیاتال معمولا علائمی شایع ندارد و اگر علائمی را تجربه کردید معمولا در اثر اسید معده، صفرا یا هوای ورودی به مری ایجاد می شود.

علائم شایع عبارتند از:

  • سوزش سر دل که هنگام دراز کشیدن بدتر می شود
  • درد قفسه سینه
  • مشکل در بلع
  • رفلاکس معده
  • نفخ
  • آروغ زدن
  • مشکل در بلع
  • تنگی نفس

تشیخص فتق هیاتال

در بیشتر وقات هنگام بررسی مشکلات گوارشی پزشک برای تشخیص علت سوزش معده یا درد در بالای شکم این فتق هیاتال را تشخیص می دهد و برای این کار از برخی ازمایشات استفاده می کند.

آزمایش اشعه ایکس باریم

پزشک ممکن است از آزمایش اشعه ایکس استفاده کنید و برای این منظور یک مایع با باریم به بیمار داده می شود تا بنوشد.این اشعه ایکس می تواند یک تصویر واضع از مری، معده و قسمت فوقانی روده کوچک را می بیند.

اندوسکوپی

پزشک شما ممکن است آندوسکوپی را انجام دهد. او یک لوله نازک را در گلو شما می کند و آن را به مری و معده منتقل می کند. پزشک شما می تواند ببیند معده شما از طریق دیافراگم دچار فشار می شود یا خیر. با این آزمایش هر گونه انسداد نیز قابل مشاهده است.

درمان فتق هیاتال

در بیشتر موارد فتق هیاتال نیازی به درمان ندارد و وجود علائم معمولا درمان را تعیین می کند.اگر ریفلاکس اسید و سوزش سر دل داشته باشید ممکن است با داروهای درمانی یا در صورت عدم کارآیی تحت درمان قرار بگیرید.

پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که شامل موارد زیر است:

  • آنتی اسیدهایی برای خنثی کردن اسید معده
  • مسدود کننده های H2 که باعث کاهش تولید اسید می شوند مانند فاموتیدین
  • مهار کننده های پمپ پروتون برای جلوگیری از تولید اسید و مهلت برای بازسازی و التیام مری مانند امپرازول

عمل جراحی

اگر داروها موثر نباشند ممکن است برای فتق هیاتال نیاز به جراحی اشته باشید. اما معمولا جراحی توصیه نمی شود.برخی از انواع جراحی های این بیماری بازسازی عضلات ضعیف مری یا معده را به عقب برمی گردانند و شکم را کوچکتر می کنند

تغییر در سبک زندگی

ریفلاکس اسید بیشتر علائم فتق هیاتال را ایجاد می کند، تغییر رژیم غذایی شما می تواند علائم شما را کاهش دهد. به جای سه وعده غذای بزرگ، چندین بار در روز به خوردن وعده های کوچک تقسیم شود. همچنین باید در طی چند ساعت قبل از خواب از خوردن وعده های غذایی یا میان وعده ها خودداری کنید.

همچنین غذاهای خاصی وجود دارد که ممکن است خطر سوزش دل را افزایش دهد و باید از خوردن آن اجتناب کنید:

  • غذاهای ادویه دار
  • شکلات
  • غذا های تهیه شده با گوجه فرنگی
  • کافئین
  • پیاز
  • میوه های خانواده مرکبات

روش های دیگر برای کاهش علائم عبارتند از :

  • ترک سیگار
  • بالا بردن سر خود هنگام خواب
  • اجتناب از خم شدن یا دراز کشیدن بعد از غذا
سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.