شفا مگ

جداشدگی شبکیه یا پارگی شبکیه

جداشدگی شبکیهجداشدگی شبکیه به سوراخ شدن یا پارگی شبکیه و جدا شدن آن از پشت چشم می باشد که یک مورد اورژانسی است و در صورت عدم درمان ممکن است بینایی چشم از بین برود

جداشدگی شبکیه یا پارگی شبکیه

جداشدگی شبکیه زمانی اتفاق می افتد که شبکیه از قسمت بافت محافظ پشت چشم جدا شود. شبکیه یک لایه نازک از سلول های عصبی حساس به نور در پشت چشم می باشد. زمانی که شبکیه جدا می شود فقط ممکن است قسمت کوچکی از شبکیه را تحت تاثیر قرار دهد، اما بدون درمان ممکن است کل شبکیه جدا شود و آن چشم بینایی خود را از دست بدهد.

جداشدگی شبکیه یا پارگی شبکیه معمولا فقط در یک چشم افتاق می افتد که یک مشکل اورژانس پزشکی است. افرادی نظیر مبتلایان به نزدیک بینی شدید، مبتلایان به دیابت، بیمارانی که تحت عمل آب مروارید قرار گرفته اند و کسانی که ضربه ای به چشمشان وارد شده است ممکن است دچار این بیماری شوند.

جداشدگی شبکیه چیست

شبکیه یک غشای حساس به نور است که در قسمت پشت چشم واقع شده است و زمانی نور به چشم برخورد می کند، لنز تصویری را روی شبکیه متمرکز می کند. شبکیه تصویر را به سیگنالهایی ارسال می کند که از طریق عصب بینایی به مغز ارسال می شود.

جدا شدن شبکیه زمانی افتاق می افتد که شبکیه از پشت چشم جدا شود و بر اساس میزان جدا شدن شبکیه، بینایی آن چشم جزئی یا کل بینایی از بین برود.

اگر دچار جداشدگی شبکیه شدید، بدانید این یک مورد اورژانس پزشکی است و اگر بدون درمان بماند یا اگر درمان به تاخیر بیافتد احتما از بین رفتن دائمی بینایی وجود دارد.

علائم جداشدگی شبکیه

در زمان پارگی شبکیه هیچ دردی وجود ندارد، اما معمولا علائم قبل از جدا شدن شبکیه ایجاد می شود که شامل تاری دید، از دست دادن بینایی جزئی می باشد.

فرد مبتلا به جداشدگی شبکیه ممکن است تعدادی از علائم زیر را تجربه کنند:

  • فتوپسی، گر گرفتگی ناگهانی نور در خار از قسمت مرکزی دید یا دید محیطی که در زمان حرکت چشم بیشتر اتفاق می افتد
  • افزایش قابل توجه در تعداد شناورها، ضایعات بقایای چشم که باعث می شود مواردی که در جلوی ما شناور است را ببینیم، که معمولا مانند رشته های کوچک حباب های شفاف یا میله هایی که به چرخش چشم مانع می شوند.
  • احساس سنگینی در چشم
  • سایه ای که دربینایی محیطی شروع شده و به تدریج به سمت مرکز میدان دید گسترش می یابد
  • حسی که پرده شفاف از میدان دید پایین می اید
  • خطوط مستقیم شروع به خمیده شدن می کنند.

علت جداشدگی شبکیه چیست

شبکیه لایه ای از بافت است که در قسمت داخلی چشم قرار دارد و این بافت به نور حساس است و عملکرد آن ارسال سیگنال های بصری به مغز از طریق عصب بینایی است. به طور کلی ، یک تصویر روی شبکیه متمرکز می شود و سلول های عصبی آن را پردازش می کنند و آنها را از طریق عصب بینایی به مغز می فرستد.

اگر شبکیه آسیب دیده باشد می تواند بر توانایی دیدن فرد تاثیر بگذارد. زمانی جدا شدگی شبکیه اتفاق می افتد که این لایه از حالت طبیعی خود خارج شود. برخی اوقات اشک های کوچک در شبکیه وجود دارد که می تواند باعث جدا شدن شبکیه شود.

سه نوع جداشدگی شبکیه وجود دارد:

  • رگماتوژن
  • کششی
  • اگزوداتیو

جداشدگی شبکیه رگماتوژن

این جداشدگی به علت پارگی یا سوراخی در شبکیه اتفاق می افتد و باعث می شود مایعات به پشت شبکیه شما می شود و باعث می شود شبکیه از اپیتلیوم رنگدانه شبکیه جدا شود.یعنی همان غشایی است که باعث تغذیه و اکسیژن شبکیه شما می شود و همچنین باعث جدا شدن شبکیه می شود. این رایج ترین نوع جداشدگی شبکیه است.

جداشدگی شبکیه کششی

جداشدگی شبکیه کششی زمانی اتفاق می افتد که بافت زخم روی سطح شبکیه منقبض شده و باعث شود شبکیه شما از پشت چشم جدا شود.این نوع پارگی کمتر شایع است و به طور معمول افراد دیابتی به آن مبتلا می شوند.ضعف دیابت کنترل شده می تواند منجر به مشکلاتی در سیستم عروقی شبکیه شود و این آسیب عروقی می تواند بعدا منجر به تجمع بافت اسکار در چشم شما شود که می تواند باعث جداشدگی شبکیه شود.

جداشدگی اگزوداتیو

در جداشدگی اگزوداتیو، هیچ اشک و پارگی در شبکیه شما وجود ندارد و بیماری های شبکیه مانند موارد زیر باعث ایجاد این نوع جدا شدگی می شوند.

  • اختلال التهابی که باعث تجمع مایع در پشت شبیکه می شود
  • سرطان پشت شبکیه
  • بیماری که باعث رشد غیر طبیعی در رگ های خونی می شوند

عوامل تشدید کننده جداشدگی شبکیه

عواملی که باعث می شود خطر جدا شدگی در افراد بیشتر شود عبارتند از:

  • جدا شدن زجاجیه خلفی که این مورد در افراد مسن شایع است
  • نزدیک بینی شدید، که باعث فشار بیشتر چشم می شود
  • سابقه خانوادگی جداشدگی شبیکه
  • تروما به چشم
  • افراد بالای 50 سال
  • سابقه جداشدگی شبکیه
  • عوارض ناشی از جراحی آب مروارید
  • افراد مبتلا به دیابت

تشخیص جداشدگی شبکیه

برای تشخیص جداشدگی شبکیه، پزشک معاینه دقیق چشم را انجام می دهد که در این معاینه، فشار چشم، دید شما، ظاهر فیزیکی چشم و توانایی در دیدن رنگ ها را بررسی می کند.

پزشک ممکن است توانایی شبکیه شما را در ارسال ضربان به مغز را نیز آزمایش کند. همچنین پزشک سونوگرافی از چشم را درخواست می کند که یک آزمایش برای گرفتن تصویری از چشم می باشد.

درمان جداشدگی شبکیه

در بیشتر موارد عمل جراحی برای ترمیم شبکیه جدا شده ضروری است و برای جداشدگی های جزئی یا پارگی شبکیه ممکن است از روش های ساده در مطب برای درمان استفاده شود.

لیزر

اگر سوراخ یا پارگی در شبکیه وجود داشته، اما شبکیه هنوز چسبیده است، پزشک ممکن است روشی به نام فوتوکوآگولاسیون را با لیزر انجام دهد. با لیزر پارگی و زخم را از بین می برند.

کرایوپکسی

یکی دیگر از گزینه های درمانی کرایوپکسی است که با منجمد کردن انجام می شود.در این اطراف نقاط آسیب، نقاط جداشدگی شبکیه به لایه زیرین توسط منجمد کردن چسبانده می شود.این روش در شرایطی به کار برده می شود که میزان خونریزی بسیار زیاد باشد و به کمک لیزر نتوان به شبکیه دسترسی پیدا کرد.

رتینوپکسی

رتینوپکسی پنوماتیک برای ترمیم جداشدگی های جزئی می باشد. در این روش پزشک شما یک حباب گازی را در چشم شما قرار می دهد تا شبکیه شما به سمت عقب در مقابل دیواره چشم شما حرکت کند. پس از بازگشت مجدد شبکیه ، پزشک از لیزر یا انجماد برای بسته شدن سوراخ یا پارگی استفاده می کند.

ویترکتومی

ویترکتومی یکی دیگر از راه های درمان جداشدگی است. این روش شامل بیهوشی می باشد و اغل به صورت سرپایی انجام می شود، اما ممکن است نیاز به ماندن یک شب در بیمارستان را داشته باشد. پزشک از ابزارهای کوچک برای از بین بردن عروق غیر طبیعی یا زخم و زجاجیه استفاده می کند و از روش های کرایوپکسی یا رتینوپکسی در طی عمل ویترکتومی استفاده می شود.

سلب مسئولیت مطالب و مقالات مجله شفا جنبه اطلاع رسانی و آموزش دارد. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شود و نباید مطالب را جایگزین مراجعه به پزشک کرد و برای استفاده از آنها لازم است با پزشک مربوطه مشورت کنید.